Balans en Mondgewoonten

Afwijkende mondgewoonten zijn gewoonten die negatieve gevolgen kunnen hebben voor de gebitsstand, uitspraak maar ook gehoor en algehele gezondheid. Vaak zijn dit onbewuste gewoonten die zijn ingeslepen. Een voorbeeld van afwijkend mondgedrag is open mond gedrag. Bij open mond gedrag heeft iemand in rust de mond open hangen. Hierdoor wordt vaak ook door de mond geademd en heeft de tong een afwijkende positie. Doordat de spieren van de mond verslappen ontstaat vaak ook een afwijkende tongpositie in rust, tijdens spreken en/of ontstaat een foutieve slikgewoonte (tongpersen). Dit alles heeft nadelige gevolgen voor de gebitsontwikkeling. Tandartsen en orthodontisten signaleren deze problemen vaak en verwijzen dan door naar een logopedist voor begeleiding middels OMFT. Ook bij hele jonge kinderen kan de logopedist al begeleiding bieden om het afwijkend mondgedrag te voorkomen. Denk hierbij aan kinderen die (nog) duimen, op hun vingers zuigen of moeite hebben met kauwen of slikken. Ook kan het zo zijn dat iemand last heeft van de spieren van het gelaat of de hals ten gevolge van een afwijkende mondgewoonte. Door een afwijkende tongpositie of verkeerde slikgewoonte kunnen spanningsklachten in de mond en hals ervaren worden (o.a. globusklachten). Ook hier kan logopedie dan begeleiding bieden door bijvoorbeeld myofunctionele training, MFL of ontspanningsoefeningen in te zetten.. Vaak is er een samenwerking met een orofaciaal fysiotherapeut.